Jednak dla utworzenia duchowego nastawienia można nie tylko pożądane działanie włączyć w modlitwę, ale i modlitwę włączyć w działanie.
Moja pacjentka Swietłana przytyła. Zarzucała sobie obżarstwo i wielokrotnie przyrzekała sobie nie jeść tak dużo ciastek. Ale za każdym razem przyłapywała sama siebie na tym, jak pochłania kolejne ciastko.
Ponieważ była ona osobą wierzącą, mogłem zapytać jej: „Czy Pani zazwyczaj modli się przed i po posiłku?”
Tak.
Zatem można Pani zaproponować takie psychoterapeutyczne zadanie. Proszę zaniechać swojej walki na tydzień i jeść tyle ciastek , ile tylko Pani zapragnie. Wszak lubi Pani
ciastka, więc proszę je jeść powoli, świadomie, jak degustator, wsłuchując się w smak każdego kąska. Tylko proszę modlić się nie po całym posiłku, a po każdym kąsku, dziękować Bogu za radość właśnie tego kąska. Proszę się tylko postarać nie czynić tego
formalnie, lecz tak, by Pani modlitewna wdzięczność była związana z radością ze słodyczy przeżytą realnie i świadomie.
Swietłana zgodziła się. Jak możecie się państwo domyślić, ilość ciastek, którą była ona
w stanie pokonać w tym tygodniu, była znacznie mniejsza, niż zwykle. (cdn)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz