Książka Fiodora Jefimowicza Wasyluka o niezwykle głębokiej, mocnej treści -
"Przeżywanie i modlitwa" ("Переживание и молитва. Опыт общепсихологического исследования", Москва, "Смысл", 2005)
nie jest jeszcze przetłumaczona na język polski.

Tym nie mniej, na blogu zostaną umieszczone fragmenty książki w języku oryginału.

Czynię to z potrzeby serca: aby tą pracą oddać chwalę Panu Bogu za dar wiary i owoce posługi Fiodora Jefimowicza Wasyluka
oraz dziękować Mu za opiekę nad moją rodziną.

Книга Федора Ефимовича Василюка "Переживание и молитва. Опыт общепсихологического исследования", Москва, "Смысл", 2005 не переведена еще на польский.
Тем не менее на блоге будут представлены фрагменты на языке оригинала.

Фрагмент 1: "МОЛИТВЕННАЯ АДРЕСОВАННОСТЬ ПЕРЕЖИВАНИЯ" (начало - 28 ноября 2011 г.)
Фрагмент 2: "ФОКУСИРОВКА МОЛИТВЫ НА ПЕРЕЖИВАЕМЫХ ОБСТОЯТЕЛЬСТВАХ" (начало - 6 марта 2012 г.)

От всего сердца хочу моими скромными усилиями восславить Господа за дар веры и плоды миссии Федора Ефимовича,
познакомить с его мыслями и опытом новых читателей,
а также выразить мою благодарность Господу за любовь и заботу о моей семье.

29 maja 2011

Spowiedź i psychoterapia - fragment 16

Z punktu widzenia psychologii problem w c i e l e n i a w ż y c i e, urzeczywistnienia rezultatów spowiedzi – to nie tylko problem naszego braku woli i naszej krótkiej pamięci
- to problem n a s t a w i e n i a, a więc wewnętrznej gotowości do działania w ustalony sposób – jeden z ważniejszych w psychologii.
Pewna reguła psychologii głosi: jeśli człowiek znalazł się w napiętej sytuacji społeczno – psychologicznej, będzie działać najczęściej według logiki tej sytuacji, a nie według logiki swojej wolnej woli. Możliwość pozostania wiernym sobie polega na tym, aby uniknąć znalezienia się w takiej sytuacji, albo wejść w tę sytuację z wewnętrznym mocnym nastawieniem, z wcześniej rozwiniętą w sobie gotowością do działania w ustalony sposób.

N a s t a w i e n i e może być dla wolnej woli przewodnikiem w gąszczu sił tego świata, nie tylko jako pogląd, ale jako m o c.
Wyrzucamy sobie, że za każdym razem nie wystarcza nam woli i heroizmu, żeby po spowiedzi zachować postanowienie czystości. Ale może należałoby przybrać mniej romantyczną postać ogrodnika, który za pokutę otrzymał kilka ziaren i trzeba je zachować, posiać, podlewać i stopniowo hodować. To właśnie nastawienie daje nam taką możliwość.
Nastawienie to człon psychologiczny, który jednoczy w sobie to, co wewnętrzne i to, co zewnętrzne, świadomość i zachowanie.
Nastawienie duchowe tworzy się poprzez zjednoczenie modlitwy i działania.

Jak można to osiągnąć z punktu widzenia prawidłowości psychologicznych?
Na przykład jednym z rezultatów własnego postępowania w czasie spowiedzi mogą być maleńkie, proste obietnice dane Bogu i sobie – poprosić skrzywdzonego o wybaczenie, odwiedzić zapomnianego, podziękować temu, wobec kogo byliśmy niewdzięczni.
Jak ustrzec te małe przyrzeczenia od zapomnienia i zagubienia wśród codziennej krzątaniny? Mamy w tym celu cudowne duchowe narzędzie – regułę modlitewną.
Czemu by, na przykład do króciutkich modlitewnych wezwań św. Jana Chryzostoma ze zbioru modlitw na nadchodzący sen, nie włączyć, pośród próśb o wybawienie od wiecznych mąk, czegoś prostszego: Panie, dodaj mi sił odwiedzić Irinę Aleksandrownę; Panie, daj stanowczość, aby poprosić Miszę o wybaczenie. (cdn)

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz